ξεκαπάκωτος

-η, -ο

αυτός που δεν έχει καπάκι (λ. τουρκ.), χωρίς σκέπασμα, χωρίς κάλυμμα, ξεσκέπαστος: Άφησε τη χύτρα ξεκαπάκωτη.